Jos jedan u nizu Borcevih rukometasa koji se mogu nazvati Borcevom legendom ili jedan najbolji igrac Borca svih vremena.

Ucestvovao je u prvim poduhvatima banjaluckog kluba. Zacetnik svih kasnijih velikih ostvarenja banjaluckog rukometa. Pripadnik one Borceve generacije koja je u sportu trazila i pronalazila smisao oplemenjivanja zivota.

Jos jedan igrac Borca koji je osvojio olimpijsko zlato. Roden je 03.02.1943. godine u Varazdinu.

Prije nego sto je stigao u Banjaluku i obukao dres Borca, nastupao je za beogradske ekipe: Obilic i Crvenu Zvezdu a potom i za zagrebacki Medvescak.

U bogatoj istoriji Slavije veliko mjesto zauzimaju Olimpijske igre 1984. godine u Los Andelesu gdje je Anton Josipovic osvojio zlatnu medalju.

Josipovic je u SAD otisao sa zeljom da napravi veliki rezultat. Medutim, nisu tako svi mislili. Vladala su oprecna misljenja o Antinim visokim ambicijama.

I onda su Olimpijske igre pocele. Prvo je pao Nijemac Bot. Potom je na megdan u cetvrtfinalu Josipoviću izasao Donici iz Rumunije. Veliki ulog, borba za medalje. Nas bokser je i ovu stepenicu preskocio.

Legendarni napadac FK Borac. Covjek za kojeg, vecina fudbalskih zaljubljenika u Banjaluci, kaze da je najbolji fudbaler Borca svih vremena.

Rodjen je 01.07.1952. godine u Mrkonjic Gradu. Kao pionir Borca započeo fudbalsku karijeru gdje je i proveo najveci dio svog fudbalskog zivota.

Golman sa 100 ruku. Rukometni inovator. Vanserijski cuvar mreze. Osvajac svega sto rukomet pruza.

Velemajstor za odbrane sedmeraca. Jedan od najvecih banjaluckih sportista. Ovo su samo neki epiteti za Abasa Arslanagica.