SOCIJALISTICKA FEDERATIVNA REPUBLIKA JUGOSLAVIJA (SFRJ)

FK Borac je od 1950. godine clan saveznih ligaskih takmicenja u SFRJ. U Trecoj ligi nastupao je dvije godine da bi vec 1953. godine presao u Drugu ligu. U tom nivou takmicenja igrao je sedam godina zaredom a onda veliki uspjeh.

FK Borac je 1961. godine prvi put obezbjedio plasman u prvu ligu SFRJ. Bio je to ogroman uspjeh koji je ostvarila generacija sjajnih fudbalera (Juric, Kasumovic…).

Medjutim, Banjalucani se nisu dugo zadrzali u elitnom drustvu tako da su se vec nakon jedne sezone vratili u drugoligasko jato.

Ponovo slijedi duzi period, proveden u Drugoj ligi SFRJ. Bio je to tezak vremenski period od 8 godina u kojem je FK Borac trazio sebe. I pronasao se 1970. godine kada je ponovo izborio plasman u Prvu ligu SFRJ. Bila je to generacija Becirbasica, Hrgica, Fazlica, Jusica…

Banjalucani su imali ponovo priliku da na Gradskom stadionu gledaju Crvenu Zvezdu, Partizan, Dinamo, Hajduk… Nazalost, kao i prvi put, Borcevi fudbaleri su samo jednu sezonu plesali na prvoligaskoj sceni.

Uslijedio je povratak u Drugu ligu. Bilo je tesko pronaci motive igrati protiv ekipa, koje su bile daleko ispod renomea velike cetvorke jugoslovenskog fudbala. To kao da je dalo dodatnu snagu Borcevm igracima da vec nakon jedne sezone ponovo zaigraju u Prvoj ligi.

FK Borac je tako u sezoni 1972/73 imao priliku da se okusa na Marakani, stadionu JNA, Maksimiru, Poljudu, Kantridi, Kosevu, Grbavici… Ovo je do tada bila najduza prvoligaska epizoda. Sve do 1980. godine Borac se takmicio u jednoj od najboljih liga u Evropi.

Fazlic, Jantoljak, legendarni Abid Kovacevic, Vidacak, Kusmic, Pelc … u tom periodu zabiljezili su jos jedan vrijedan uspjeh. Borac je 1975. godine igrao u finalu Kupa SFRJ. Nepremostiv je za Banjalucane splitski Hajduk i jedini strijelac Mario Boljat.

Svemu dodje kraj pa tako i Borcevom nastupu u Prvoj ligi. 1980. godine korak unazad, povratak u Drugu ligu SFRJ. Pocet 80-ih godina Borac je bio u teskom polozaju. U klubu su se opredjelili da oforme mladu ekipu koja bi trebala da u buducnosti donese rezultate.

I pogodili su. 1988. godine Borac osvaja Kup SFRJ. U finalu je poklekla velika Crvena Zvezda. Pamtice se dugo 5 hiljada Vulturesa na stadionu JNA, odbranjeni penal Karalica velikom majstoru Stojkovicu, gol Senada Lupica, 50 hiljada ljudi na doceku na Trgu Krajine. Ispred Borca redom su padali: Jedinstvo, Leotar, Osijek, Vojvodina, Pristina i u finalu Crvena Zvezda.

Sastav Borca: Slobodan Karalic, Stojan Malbasic, Marijo Mataja, Milorad Bilbija, Zvonko Lipovac, Amir Durgutovic, Mile Sijakovic, Damir Spica. Bozur Matejic, Suad Besirevic, Nenad Popovic, Senad Lupic, Vladica Lemic. Trener: Husnija Fazlic,

Rapsodija banjaluckog fudbala nastavlja se i dalje. Već 1989. godine, cuveni susret sa Proleterom, penal lutrija, vise od 20 hiljada na terenu, veliko slavlje. Borac je ponovo clan Prve lige. Ponovo ce u Banjaluci igrati najbolji.

I igrali su. Zvanicni sampion Evrope, Crvena Zvezda, gostovala je u Banjaluci. Najljepsi period u dosadasnjoj istoriji Borca.

Sve do rata na podrucju SFRJ Borac biljezi konstantan napredak. Stiglo se i do 4. mjesta na tabeli. Svi su pricali o malom cudu iz Banjaluke.