Banjaluka je, tokom svih ovih godina, bila domaćin brojnih sportskih takmičenja. Između ostalog, dva puta je ugostila fudbalsku reprezentaciju Jugoslavije. Banjaluka je, tokom svih ovih godina, bila domaćin brojnih sportskih takmičenja. Između ostalog, dva puta je ugostila fudbalsku reprezentaciju Jugoslavije.

JUGOSLAVIJA - AUSTRIJA

U martu 1987. godine, glavna tema je bila ista - prijateljski susret najboljih fudbalskih reprezentacija Jugoslavije i Austrije.

Tih godina ex jugoslovenski fudbal je bio u krizi. Gdje god da su igrali (Beograd, Zagreb, Split) Plavima se zviždalo.

U Fudbalskom savezu Jugoslaviju odlučeno je da se prijateljska utakmica protiv Austrijanaca odigra 25. marta 1987. godine na Gradskom stadionu u Banjaluci.

Takva odluka izazvala je oduševljenje kod Banjalučana i Krajišnika. Fudbalski reprezentativci dočekani su u Banjaluci sa ovacijama, kao najrođeniji. Na Gradski stadion sleglo se 20 000 hiljada ljudi.

Svih 90 minuta poklonici fudbala su bili uz svoje miljenike. Bodrili su, hrabrili ih, postali su njihov 12. igrač. Atmosfera za divljenje.

Na kraju je bilo 4-0 za selekciju Jugoslavije. Veliko slavlje na terenu i tribinama. Reklo bi se zajedničko slavlje.

Tog martovskog dana 1987. godine započeo je istinski preporod i procvat jugoslovenskog fudbala. To su, kasnije, ko zna koliko puta podvukli selektori Miljan Miljanić, Ivica Osim kao i sami reprezentativci.

BORAC - JUGOSLAVIJA

Drugi put Plavi fudbaleri u Banjaluci su gostovali 2001. godine. Oko 20.000 gledalaca na prepunim tribinama Gradskog stadiona u Banjaluci prisustvovalo je nesvakidašnjem spekataklu.

Na jednoj od završnih akcija proslave 75. godišnjice Fudbalskog kluba Borac gostovala je jugoslovenska fudbalska reprezentacija. Rezultat je bio u drugom planu a pobijedila je Jugoslavija sa 5:1 (2:0).

Ono što su doživjeli "plavi" i cjelokupno rukovodstvo Fudbalskog saveza Jugoslavija (FSJ) ne može se riječima opisati. Na svakom koraku bili su rado viđen gost, prema njima su se brojni navijači, počev od hiljade i hiljade djece, odnosili kao prema najrođenijima.

Fudbalski asovi (Mijatović, Milošević, Mirković, Jokanović, Drulović) su im se odužili za nezapamćeno gostoprimstvo, ne samo igrom na terenu, nego i sveukupnim ponašanjem.

Prije početka utakmice kapiten "plavih", Predrag Mijatović, uručio je kapitenu Borca, Darku Ljubojeviću, nekadašnjem prvotimcu Crvene Zvezde, poklon 20 fudbalskih lopti, dar FSJ.

I dresovi u kojima su reprezentativci Jugoslavije igrali završili su u rukama dječaka koji su se u velikom broju nalazili na atletskoj stazi.

Utakmica je počela svečarski, baš kao i cijeli dan u glavnom gradu Republike Srpske. Predstavnici Fudbalskog saveza Jugoslavije su dobili Zlatnu plaketu od FK Borac, kao i niz poklona, u znak sjećanja na boravak u Banjaluci.

Jugoslovenski selektor, Dejan Savićević, dao je šansu svim fudbalerima koji su doputovali u Banjaluku baš kao i trener domaćina, Zoran Smileski, koji je omogućio banjalučkim fudbalerima da odigraju protiv svjetskih asova.

"Plavi" su tako poslije, gotovo, nepunih 15 godina ponovo došli u ove krajeve i potpuno opravdali očekivanja. Onog časa kada je sudija Slobodan Micev označio kraj meča nekoliko stotina dječaka, koji su meč pratili sa atletske staze, utrčalo je na teren da bi pozdravilo svoje idole i uzelo od njih autograme za vječnu uspomenu.