Boks je u Banjaluci među najopopularnijim i najtrofejnijim sportovima. Osvojene su brojne titule (državne, balkanske, mediteranske, evropske, svjetske).

Sportska dvorana Borik je bila konstantno puna kada su boksovali takmičari Slavije. Međutim, nikada punija kao 17. maja 1979. godine. Boks je u Banjaluci među najopopularnijim i najtrofejnijim sportovima. Osvojene su brojne titule (državne, balkanske, mediteranske, evropske, svjetske).

Sportska dvorana Borik je bila konstantno puna kada su boksovali takmičari Slavije. Međutim, nikada punija kao 17. maja 1979. godine.

Tog dana, jedan od najvećih i najpriznatijih boksera s ovih prostora, Marijan Beneš, borio se za profesionalnog šampiona Evrope.

Meč koji se dugo čekao. Dok je Beneš boksovao po Evropi, u Banjaluci su željno iščekivali njegov povratak sa šampionskim prstenom.

Međutim, Marijan Beneš nije želio da se popne na krov Evrope izvan Banjaluke. Jedina i njegova najveća želja je bila da tu radost podijeli sa svojim sugrađanima.

Uslijedio je trenutak istine. Prepun Borik. Sve oči uprte u Marijana. Podrška ne izostaje. I onda najveći trenutak. Benešov rival, ®ilber Koen, našao se na podu.

Erupcija oduševljenja. Borikom se ori: Marijane, Marijane, Jugoslavija, Jugoslavija. Marijan Beneš je postao evropski profesionalni šampion.

I to kako je došao do titule. Nokautom za televizijske špice.